O hep dua ederdi
Rabbine sığınır sabrederdi
Çünkü yoktu ondan başka kimsesi
Sarhoş gezerdi eşi
Onu hiç dinlemezdi
Yüzüne bile gülmezdi
Sığınacak bir rabbi
Bir de çiçekleri...

Rabbine ibadet eder
Çiçekler ile sohbet ederdi
Onlar ile geçerdi günler ve geceleri
Yoktu başka gidecek bir yeri
Sığınacak kimsesi


Şu idi hitabı çiçeklere
Aşığım sizi boyayıp bezeyene
Aşığım size bu kokuyu veren parfümcüye
Aşığım size can verip büyütene
Aşığım size bu güzelliği verene
Devam ediyordu bu şekilde her gece

Ama bu böyle devam etmezdi
En nihayet fark edildi
Kocasına şikayetler geldi
Karın aşıkmış dendi
Eşi de şüphelendi
Ne yapacağını bilemedi
Ama akıl verdi annesi

Oğlum yuva yıkar fasık haber
Neye yarıyor sendeki bu gözler
Sen de bir gün içmeyiver
Kendin izle kendin gör.

Adam o gün evde kaldı
Eşi onu uyuyor sandı
Ve ibadetine daldı
Gerçek o anda anlaşıldı
Eşi hakikaten aşıktı
Ama aşkı yaradanıydı

Adam şöyle bir silkindi
Kendine geldi
Epeyce eşini izledi
Tövbeler etti
Ve o da rabbine yöneldi
Bu hikaye de böylece bitti.