Benim Engin bir gönlüm var
bir garip öten te telim var
tabibim ,var hem,,pirim var
Ben aşığım kör deyilim

Ufak yaşta içtim de şerbet
pirime dostuma ettim hürmet
Güzel sevdim gördüm mürvet
Ben aşığım kör deyilim

bilmem hiç yalanda dolan
tabibin,,var yaram saran
sen kendini nesandın ulan
ben aşığım kör deyilim

mürşüdüm bana feyiz verir
tabipim yaralarımıda sarır
seher yelinden selam gelir
Ben aşığım kör deyilim

garip çalar da garip sazım
Dost köyünde emlik kuzum
sevdayı yazar benim yazım
Ben aşığım kör deyilim

boşa yazmaz benim kalem
etmem boş da bir kelam
bilsin bunu da dünya alem
ben aşığım kör deyilim

mürşütler önünde oturdum
Mevlaya yalvardım durdum
Dost aşkına sarhoş oldum
Ben aşığım kör deyilim

PİRİMDEN ALDIM İCAZET
oDA BANA BÜYÜK DEVLET
Yine yazıldı bana gurbet
ben aşığım kör deyilim

dostlar meclisinde kaldım
içtim badelerinden kandım
pirim bana eyler yardım
Ben aşığım kör deyilim

Beni bilmeyenler de bilsin
dost aşkına yanan gelsın
seherlerde selamı gelsin
Ben aşığım kör deyilim

mürşüdüm,h,mustafadan
feyiz aldım can dostan
babamdır benim ustam
ben aşığım kör deyilim

Seher vakti esen yelden
şifa alırım nefesinden
bülbül öter kafesinden
ben aşığım kör deyilim

komani yeter destan
aklın çıkar sonra baştan
bıkmadınmı daşlamadan
ben aşığım kör deyilim,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,AŞIK KOMANİ