Kimsenin hiç bildiği yok,
Söylenen sözler neden çok,
Ne söylense de anlayan yok,
Yaşamı seviyorum bu bana çok..

İsmim anılsın yeter bana,
Kurban olurum hal hatır sorana,
Dua ediyorum yaratana,
Yaşıyorum bu güzel hayatta

Sırma gibi işledi dertler,
Beni unutmayan yardım eder,
Söylenen o güzel sözler,
Elbette bir gün çileler biter..

Uzun olsa da sana gelen yollar,
Umursama ulaşmak için hep sollar,
Kovuşmak için bekliyor bu kollar,
Amaç mutluluk garip zamanı kollar..

Kimse anlamaz dinlemez dersin,
Ama isteklerle yaşar gidersin,
Hep her şeyi güzel görmek istersin,
Mevla’m sevgileri eksik etmesin..

Umut var, sevgiler var dersin,
Öylece yaşayıp da gidersin,
Sevgilerle beklenen özlemsin,
Özlemi bitirir kavuşmayı beklersin..

O günler gelecek bilmelisin,
Unutmayıp halini şükretmelisin,
Gözün açıp etrafı bir görmelisin,
Dünyada yaşayan tek sen değilsin..

Zaman akıp gider bilemezsin,
Geriye bakıp hep böyleyim demezsin,
Düzelmeyecek kadar kötü değilsin
Mevla’m en güzelini sana versin…