Sonbahar mevsimi geldi bahçeme
Sevgi bağlarım çöl oldu nerdesin.
Ayrılık hasreti düştü içime
Acı gözyaşım sel oldu nerdesin...

Hasret kabus olup çöktü geceme
Her gece hasreti döktü içime
Perde gibi indi sükut lehçeme
Gönül lügatim lal oldu nerdesin...

Karardı kaderim ey bahtım uyan
Yar olmadı bana yazım olmayan
Senden başka olmaz beni arayan
Hatır dostlarım el oldu nerdesin...

Gitti hayallerim döner mi bilmem
Öfkem arşa çıktı iner mi bilmem
Sevgi kandilimiz yanar mı bilmem
Aşkın ateşi kül oldu nerdesin...

Tabip ellerin tuz bastı yaraya
Senin için beyaz dedim karaya
İlkbahar mevsimi geldi buraya
Kar taneleri göl oldu nerdesin...

Bendim aşkın ile yanıp tutuşan
Bendim bülbül gibi aşkla ötüşen
Gönül bağlarımda yeni yetişen
Tohumlar bile gül oldu nerdesin...

Gittiğin yerlerden dönmek bilmedin
Kordun canevimde sönmek bilmedin
Takvimler değişti yine gelmedin
Düşen yapraklar yıl oldu nerdesin...

Aklım esir oldu mantığım sürgün
Duygularım yitik yüreğim vurgun
Sabrımı taşırdı kaybolan hergün
Burdan sılaya yol oldu nerdesin...

Selçuk YILDIRIM