_BU BENİM CENAZEM_




ah annem dünde kalacak hep yarınlarım
elim kaleme sarılmayacak artık
dilim seni anmayacak belkide
bir ömür susmak olacak dudaklarımda
perdeler kapanacak güzel gözlerime
hoş geldin bu benim cenazem.


azrail karşıma çıkacak ahirete yolculuk
ruhum sizleri çok özleyecek biliyorum
evimden alnılacak buz kesmiş bedenim
bir yorgan içinde gideceğim evimden
şiirlerim susacak anne birdaha olmayacağım
hoş geldin desem duyar mısın beni
bu benim ilk cenazem sana.


cami avlusuna getirdiniz beni gözüyordum sizi
o kadar acele iş yapıyordunuz ki benden bıkar gibi
su ile yıkanıp abdestler aldığımda ağlıyordunuz
sevdiklerim hüzün içinde kalpler yaralıydı
daha dün yanımda olanlar bu gün cenazemde var
acaba bir fatih’a yeter miydi ey kul.


uzak bir şehirde adam olacağım kim arayacak beni
ölüm gerçeği anımsatıyordu şah damarımda
yalana geyane duyan kulum affımdır sana
apansız duygularım yarım kalacak susacağım
geri dönmek için ağlamak yeterli değilmiş.


son vazife bir tebessüm işreti şiirler yanıyor
bir kefene sardılarsa beni ruhum şiirde kaldı
yaş erken diyordum ah işte geldi ölüm yamacıma
hocanın tahtına uzattılar bedenimi
son kes helallik istendi gür bir sesle
sevgili sende hoş geldin bu benim cenazem.


sevgili,artk seni yaşayan biri olmayacak
gözlerine alabildiğine şimdi kim bakacak
elveda demek isterdim sana ellerini tutup
ama olmadı işte rüzgara kapıldı sevdam esti
ne hayaller kuruyordum fani dünyada
hoşcakal sevgili bu benim son vedam sana.


şiirlerim öksüz kaldı boynu bükük sanki
mısralarda kaldım artık anne duyabilir misin beni
yalnızlığıma hançer vuruyordum ve düşüyordum.
kavuşmak bu olsun sevgili mahşer yeri
senin günahın benim olsun ben çekerim
sen gül zamana,bu benim cenazem.


ey yarim canımın canı gönlünüm sultanı
kırık düş penceremi kapattılar benim
ay ışığı gölgelerinde hayale bakış
yağmurlarla ıslanan ruhum berzaha dönüş
unutulan adam olursam işte ozaman ölmüşümdür
unutanları kalbime bende gömmüşümdür.


------------------------------------------