Oturmuşum gecenin gri yalnızlığına
Mutsuzluğu görürüm yokluğunda
Yağmur çiseliyor yangınlarıma
Topraktan geliyor menekşe kokuların
Yudumluyor nefesim rahmeti
Nerde kaldı kadife dokunuşların
Buselerinde gecelere güllerin serilişi
Güneşim olurdun sabahlarıma sen !..


Bak şimdi yapayalnız uzakları sayıklıyorum
Başımdan gitmez karabasanlarım
Bir yanda memleketim bir yanda sen
Çekilmiyor güzlere sardığım akşamlar
Savruluyorum sokak sokak derbederliğimle
Kaldırımlar dağ oluyor kimsesizliğime
Yürüyorken beklentisiz umutlarımın ardında
Nedense çıkmaz sokak oluyor yarınlarım!..


Kırılıyor direncim, kalmıyor gücüm
Aşk şarabını içmişim, sol yanım küskün
Koca şehrin ortasında kalmışım bir başıma
Üşüyor garip yalnızlığım
Titriyorum alevlerinin sarmışlığı ile
Tükeniyorum azar azar özlemlerine sarılarak
Biliyor musun her sabaha gülümseyen
Karanfiller bile sessizce ölüyor yokluğuna...


Zafer Direniş
...

01 kasım 2009 22.30