_A_R_K_A_D_A_Ş_



sevmenin bedeli ölümmüş
karşındaki vurmaya alışmış
ahh bu yürek gör neler yaşamış
bana sevgiyi çok gördü arkadaş.


nasıl alışılır yalnızlığa gönlüm
ateşte yanım tutuştu bu ömrüm
gitti gelmiyor artık gülüm
dalımdan beni kopardılar arkadaş.


yüce dağlar başıma düştü sanki
kaderim böyleymiş silemem yazımı
keşke görmeseydim senin gözlerini
bir aşkın kurbanı olduk arkadaş.


ağlasam feryadımı kim duyacak
onurum kırıldı kalbim çıkacak
elbet başkası beni bulacak
mutlu olamam belki arkadaş.


güzel gözleri vardı umutla bakan
bir tek oydu sözleri fılısıdayan
sırtımdan vurdu beni acımadan
sevginin nefreti oldum arkadaş.


unutamadım onu saklı yüreğimde
başkasına gitti dayandım yine
hatam varsa sor,sor kendime
isyanım nereye kadar arkadaş.


başkasını bulursun deme be usta
baksana gözlerden akan yaşa
nerden sevdim bela oldu başa
ona hasret giderim be arkadaş.


yare şiir yazdığımı belki bilmeyecek
benim kahrolmam bilirim onu üzmeyecek
yok artık yanımda hayali gelecek
sevmek ölmekten zormuş arkadaş.


ansızın kapanıp gözlerim karşımda dursa
işte geldim sevdam ağlama yeter dese
ela gözleri ile bana bir kere gülse
dokunması bana yeter arkadaş.


hediyem olsun gözyaşlarım toprağa
yanacağım sevdaya dönüşü olmasada
işte bedenim uçurumun kenarında
bir iyilik yap at beni arkadaş.


yaşarken ölmek kahrediyor beni
kimse kalmadı herkes gitti
gelen misafirdi,mola verip çekildi
yüreğimiz hancı oldu bee arkadaş.


adını söyleyipte içimde yangını alevlendirme
üstüne bir çizik atmak istiyorum şair kalemimle
ve meçhule doğru gidiyorum geri dönmemek üzere
esmer diye biri öldü dersin arkadaş.
_____________________________________________________