2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1249
Okunma
Fırtına sonrasının durgunluğu vardı
Buğulu, iri dolgun gözlerinde…
Geçmişi yaşıyordu,
Kağıt üzerinde durdurulan zaman kesitinde.
Yaşamın gerçeğiydi geçmişten kalan iz.
Dinen fırtına,
Bir yıkıntı bırakmıştı geride.
Alıp götürmüştü mutluluğa dair düşlerini,
Yaşanacak zamanı olmadığını düşünüyordu;
Günün bittiğini anlatan,
Kararan ufka bakarak…
Bir ömrü sığdırmıştı,
Şakaklarında donan bir damlacık gözyaşına…
Durdurulan zamanın dışındaydı,
Yıpranmış bir kağıt parçasının üzerinden yükselen,
Siyah beyaz kahkahalar!
Ve
Resimdeki kadının bakışı,
Yaşamın gizemini anlatırken,
Yeniden akmaya başlayan gözyaşları,
Şakaklarında donuyordu…
5.0
100% (1)
Cevap Yaz