Köpük köpük dalgalar yalıyor kıyıyı,
Islak kumun üzerinde yalın ayak,
Issız sahilde ağır ağır yürüyorum.
Ardımda bir sonraki dalga vuruşu ömürlü,
Ayak izlerim.
Ellerim cepte sığınmış,
Yarı tehditkar,kısık gözlerimle,
Kuzguni ufuk çizgisine dalıyorum.
Ürkek martının yemini alıp kaçması gibi,
Parmak uçlarımı öpüp kaçıyor dalgalar.
Pupa yelken yol almış yanlızlık teknesinin,
Yelken bezi gibi,şişiriyor gömleğimi rüzgar.
Tersten esintide,yanağımdan süzülen yitik,
Damlaları siliyor tarumar saçlarım.
Ve kısık bakışlarım tehditkar.
Onu bana geri ver diyorum,lacivert denize,
Onu bana geri ver.
Fırtına ile müttefik,kuırşun gibi yüzüme vuran,
Kar taneleri bile söndüremiyor içimde,
Yanan kor ateşi.
Ellerim cepte yumruk,
Haykırıyorum dişlerim sıkık.
Onu bana geri ver deniz,
Onu bana geri ver.
Sakın anlatma bana nasıl olduğunu,
Dalgaların arasında birden kaybolduğunu.
Onu çok seviyordum deniz.
Söyleme bana onun boğulduğunu.
Onu bana geri ver deniz,
Onu bana geri ver,geri ver.

20/01/2009 Çetin ELVEREN