Küçük bi radyom vardı masamın üstünde
Bazen ajansdan haberler dinlerdim
Kimi zaman keyfim yerinde olunca
Yanık bi türkü dinler düşünürdüm
Yatağıma uzanıp hayallere dalardım
Sarılırdım hayalimle uyurdum

Zaman zaman küçük el aynamı alıp
Yüzüme bakardım sessizce konuşurdum
Aynadaki benle
Hayretle bakardım yine aynadaki bene

Benki tek başıma yapayanlız kalmıştım
Düşünüyorumda bende varmışım diye
Güldüm kendime bu nasıl var oluş
Yaşarken yok oluş dedim kendime aynada


Önceleri bakınca aynadaki ben
Daha canlıdaha bi yüzdü aynadaki ben
Oysa zaman geçdikçe sanki
Yüzüme tan yeri ağarırken bakdığım
Gölge vardı karşımda

Ne oluyordu ne değişiyordu diye
Korktum şaşırdım hüzünlendim
Aynadaki bende keşfettiğim birşey
Vardı ben sanki ben değildim

Oysa ben çocukken gülümsediğim
Ve ağladım zaman
Babamın aldığı elma şekerini
Aynadaki bene gösterip yerken

Hem gözlerimdeki heyecanı Görüyordum
Şimdi bu ben bendeğildim dedim
Yüzümde çizgiler oluşmaya başlamış
Gözlerimdeki bakış yorulmuştu
Eyvah dedim
Gözlerime bakarak

Savaş YANIK