RUH VE İNSAN.Ruhla elzem, güzelliği yaşamak. Ruhla olur, kötülükle savaşmak. Niçin derler bu adam, ruhsuz diye. İnsanoğlu ruhdur, bize hediye. Yaratan Mevlanın, kudreti bizde. Yaşlanmaz eskimez, genç kalır gizde. İnsanoğlu düşün, sahibin nerde. Sana senden yakın, candır bedende. Doğumunla başlar, sonra gelişir. Ruh sinende olur, kalbe yerleşir. Allah varlığıyla, orda birleşir. Yaratan izniyle, o erdemleşir. Kudreti ilahi böyle istemiş. Yaratan şeytana, günah yüklemiş. Peygamber göndermiş, kitaplar vermiş. Akıl, fikir, zeka, sende birleşmiş. Kötülükte sende, iyilik sende. Bunlarla yaşamak, senin elinde. Nefesle birlikte, candır göğsünde. Rabbimin kudreti, vardır gönlünde. Ruh, bedenden ayrılınca, gelir son. Yaşamın bir soluk, çıkar gider can. Bedenin cansızdır, öldüğün zaman. Yaşamı son bulur, ölmüşse insan. Türkmendağlı böyle, hayat davası. İyilik olmalı, onun doğrusu. İnanma iblise, boştur çağrısı. Cennete gidecek, kulun nurlusu. HİLMİ CAN. 8.EKİM.2009. (2472) |
Herzamanki gibi hocam mükemmelsiniz Çok güzel duygular yüklenmiş değerli hak şairimiz yüreğine sağlık ,sevgiler saygılar.