Derlemişler imbik imbik de nuru.
Deva eylemişler cana yağmuru.
Can gülleri dizilmişler tepsiye.
Pay etmişler yudum yudum gururu.

Sanki saf tutmuş kıyamda bardaklar.
İnce belli dudak payını saklar.
Burda rağbet eskimeyen eskiye.
Ermez bu saltanata taçlar taklar.

Dem gülleri eyler kışları bahar.
Gülü gül eyleyen dalındaki har.
Kimse bilmez bu güle rağbet niye.
Artırır kadrini ince ayar kar.

Gecenin uzunu var kısası var.
Hayatın hisse çıkar kıssası var.
Çay yağmuru dudaklara hediye.
Bardaklar kudüm olur kaşıksa tar.

Medet beklerken kuruyan dudaklar.
İftar deminde de kalkar yasaklar.
Dolar hayaller yakut sefineye.
Çay yağmuru tüm sineleri paklar.

Tutsağı eder ümmiyi okuru.
Onsuz naçar dudaklar kalır kuru.
Can gelir buğusunda belki diye,
İner hep sinelere çay yağmuru.
Ankara,27.10.2009 İ.K