Evvel emirde dünya, altı doğuşa şahit
Öyle tensip buyurmuş, ferman eylemiş vahit

Altıncısı cin kavmi, ateşten yaratılmış
O da asi olunca, diğer beşe katılmış

Yani ilk altı kavim, isyan etmişler Rabbe
Cümlesi helak olmuş, boş kalmış bu hoş kubbe

Bir tek iblis müstesna o cennete alınmış
Meleklere hem hoca hem de imam kılınmış

Hâlik bir karar vermiş, yedinci yaratmaya
Kıyamamış bu güzel âlemi karartmaya

İstemiş ki bilinsin, zikrolunsun daima
Şükür, hamt, tespih ile fikr olunsun daima

Meleklerine demiş, âdemoğlu halk edip
Halife edeceğim, hükmü onlara verip

Meleklerden itiraz! Yine kan dökülecek
İsyan ve günah ile boyunlar bükülecek

Demişler ya Rab sana yapıyoruz ibadet
Ve bu iş bizim için çok büyük bir saadet

Kıyamda kıraat da secdede duruyoruz
Kul olup kul kalmanın zevkine varıyoruz

Gazaplanmış Rabbimiz, nurdan Meleklerine
Hiçbir değer vermemiş nahoş dileklerine

Onların bilmediği iş var işin içinde
Cümle ilimler onun, katında ve indinde

Güneşlerin güneşi! Artık çıksın istiyor
Sebepleri halk edip, şafak söksün istiyor

Melekler gayet pişman, zikredip dönüyorlar
Affa kavuşmak için, tövbeyle yunuyorlar

Rabbimizin gazabı sükûnete eriyor
Âdemoğlundan biraz, güzel bilgi veriyor

Ve nihayet Âdem’i(a.s.) yaratıyor topraktan
Dünyayı kurtarıyor, olacağı çoraktan

Emrediyor secdeyle! Melekler ve iblisi
Cümlesi uyuyor da illa hariç birisi

Ben ateştenim diyor ateş toprağı yakar
Yanlış kıyasla şeytan lanet halkası takar

İçinde mevcut olan gurur açığa çıkar
Kendi eliyle kendi saltanatını yıkar

Ve kovulur cennetten düşman olur Âdem’e(a.s.)
Varlıktan düşüverir alçağa ve ademe

İzin ister Rabbinden ta kıyamete kadar
Kendisini Âdemin nesline düşman adar

Önce Havva annemiz kanar hilelerine
Sonra Âdem babamız uyar zellelerine

Onlarda iblis gibi cennetten çıkarılır
Uzun müddet tövbeyle çok candan yakarılır

İndikleri yer küre vatan olur yurt olur
Ezelde taktir olan, sebeplerle kurulur

Ama dünyada hayat çok çetin çok çileli
Elekten elenmek var ve birçok şey hileli

Milyarlar imtihana tabi olur burada
Biri gelir giderde, bir diğeri sırada

Nihayet İsrafil ki sura üfürüverir
Güzel imkânı insan! Elden uçuruverir

Bu duruma düşmekten sığınırız Allah’a(c.c.)
Dileğimiz ermektir rahmetiyle felaha…


Garibî-Salih Yıldız…….23.10.2009





.