Ruhumun anayasasıdır.


Mazlûm kardeşimdir
her zaman ve zeminde

zalime düşmanım
nerede olursa olsun
hatta kim olursa

bildiğimi sınarım
bilmediğimi kabûl eder
susarım
sorar öğrenirim
bilenden

haddimi bilirim
bileni severim
bilmeyeni asla
oğlumda olsa

haklıysam
korkmam asla kavgadan
haksız isem
helâllik almayı bilirim

arkadan değil
gerekirse yüze söylerim
gerekmemesi için gayret ederim

kimseden ummam ki küseyim

kötüde buluşup
kötülerle eyleşeceğime
yalnız kalmayı tercih ederim

düşünürüm
uzunca süreler
okurum
bilmediğimi öğrenmek için ararım
gezerim
sorana anlatırım
anlatanı dinlerim
ama hayırsa dediği
kötülüğü
boş lâkırdıyı
cehâleti sevmem
bir an dâhi tahammül edemem

neyim varsa paylaşırım
kimsedende bir şey beklemem

an’ı değerlendirmeye gayret ederim
yaşamaya
kurtarmaya değil

en büyük emelim
İNSAN olabilmek
İNSAN kalabilmek
İNSAN göçebilmek

başka derdim yoktur

en çok çocuklara acırım
en çok onlara hayranım
sonra kadınlara
ve yaşlılara

dosta canım kurban
ahmak olana
ve cahil olana selam vermem

vatanım
namusum
rızkım
onurum
haysiyetim
tüm ailem
ve çocuklarım
dahi kutsallarım
benimdir
emanetimdir
canımdan öncedir

aslımı bilirim
iyisiyle kötüsüyle benimdir
inkâr etmem
edenden haz etmem

bir masumun
bir damla gözyaşını
dünyaya değişmem

adalet değil parmağımı
iki kolumu kesse
canım yanmaz

çoğaltmaya varım
çalışmayada
üretmeyede

ama parçalamaya yokum
bölmeye hele
yok etmeye
ar ederim

canımı hakka
siper eder
halka fedâ ederim

yeter ki
biraz daha güzel olsun dünya
rahat yaşayabilsin masumlar
mutlu huzurlu onurlu büyüsün çocuklarımız...


15 Temmuz 2009 - saat 01.18
(Doğum günümde yazılmıştır.)
Başakşehir - İstanbul