Kalmadı dermanım tükendi gücüm
İstediğim yâre varamaz oldum
Yakındır yolculuk hazırdır göçüm
Ölmeden yâr seni saramaz oldum

Aklımı başımdan aldın neylerim
Belki gelir diye gönül eylerim
Soran ahbaplara nasıl söylerim
Senden başkasını aramaz oldum

Gece gündüz düşe kalka yürürüm
Canımı dişime taktım sürürüm
Daha iflah olmam gayri çürürüm
Şaşırdım bir işe yaramaz oldum

Kara sevda varya ölümden beter
Yeter be sevdiğim çektiğim yeter
Yüreğim yanıyor dumanım tüter
Seni düşünmeden duramaz oldum

Dertlerimi saysam el beni kınar
Ateşim söndürmez buz olsa pınar
Bana dal uzatmaz sevdiğim çınar
Dostun kapısını vuramaz oldum

Göz yaşım benziyor dereye çaya
Tükenmiyor derdim dert saya saya
Aşkın yollarında bırakma yaya
Başka güle hayal kuramaz oldum

Sen bana gelirsen bir iki adım
Ben sana koşarım mecnundur adım
Senin ile gerçek olsun muradım
Başka şeye akıl yoramaz oldum

Nefesim bitmeden yaparım çağrı
Şu Zeki Tombul’un yanıyor bağrı
Yürü gönül yürü Sivas’a doğru
Gurbet elde yâri soramaz oldum

Zeki Tombul