Mutsuzdu
Saklandığı maskenin ardında
Kendini arıyordu
Zamanla düello ederken
Yansımasıydı yaraları.

Kahramanlarını seçemezdi ki hüzün.

Karşılıksız bir yönelim
Tene geçirilen öteki benlik
Büyüteçti ilişkinin çıkmazı.

Ben-cildi bensizlikten.

Modeliydi
Patolojik toplum çıkmaz sokağı

Yalnızdı
Çoğunluklar içinde ki savunmasızlıklarıyla
Ölü doğmuştu duygular yaşamında

Birey olmayı öğrenmeden toplum
Toplum olmayı öğrenmeden devlet olmuştu
Devletin içinde köleyse vardı.

Aşka sığınmıştı platonik
Olan benliğini de yitirerek

Kendini arıyordu savunmasız





İNSANIM

Toprağım
Tohumu aldıkça içime
Parçalanırım

Ağacım
Tarihimi gövdemde taşır
Kökümle yaşarım

Sokağım
Kimliksiz yürüyüşlerin
Düşünce suçlusuyum

İnsanım
Hafızasızdır yapraklarım
Harfe dönüşür kesilen bazı dallarım
İçimden çıkan bazı dallarca oyulur
Yalnız bırakılırım