Çok mu geç kaldım seni sevmeye
Ne vakit geçti ilk sevdiğimden bu güne
Kaç bahar sürmüş kuytulara atışım kendimi
Ne vakittir kaçıyor gözlerim gözlerinden
Bilmezdin, ölüm çökerdi seni her gördüğümde içime
Korku kokardı rüzgârın
Israrlı bir heyecanla beraber
Sinsice korku akardı gönlüme
Bir kaçış alırdı aklımı o vakit
Aklımdan eden yolundan da süpürürdü sarhoş bedenimi
Seni gördüğüm vakitler
Hayalet saatlerdi
Söyledim kaçtığımı, saklandığımı kendime
Sen değildin kaçışımın sebebi
Lakin sendendi korkum
Kıldan ince kılıçtan keskindin
Sevdanın sırattan olduğunu bilmeden
Ben seni cennet gider gibi severdim
Bilirdim ölümüm senden değildi
Ama ecelim küskün bakışların sanırdım
Gülüşün gözlerimden silinmezdi hiç
Ve gidişin de içime işlemişti bir ince hastalık kadar ezinç
Ben seni sevemedim ki sevdiğim
Sen bunu hiç bilmedin ki
Ben seni sessiz sevdim
Bu geç kalış koyuyor fakat; ben seni sensiz sevdim
Benim esrarlı esaretim...

canALİ