Karşıma ayrılmak üzere çıktın
‘Sebep yok’ diyorsun, ‘vicdanın bilsin’
Ne çabuk bu aşkın şeklinden bıktın
Başla da vuslatın cevri dağılsın
Daha bekleyecek halde değilsin

Ayrılıktan yana vakti kurmuşsun
Belli ki daha şen hayat bulmuşsun
Testiyi yolunda çoktan kırmışsın
Sözlerin bir soluk zamanda gelsin
‘Keşke’ ye yetecek halde değilsin

Bir saat içinde bin sebep saydın
Sona hiç gelmeden, ilkte kalsaydın
Önceden kendini bir yoklasaydın
Razıyım; canan’ı can’ını delsin
Geriye dönecek halde değilsin

Halet-i ruhiyenle gütme inadı
Dilinden her çıkan sözü kınadı
Sonradan belirir bu zehrin tadı
Nedamet yurduna elbet gelirsin
Fikrini bölecek halde değilsin

Sen gelip firak’ı önüme koydun
Sen gelip şeytanın oyununa uydun
Kimden ne dinledin, kimden ne duydun
Anlamsız sözlere kanmış gibisin
Gerçeği görecek halde değilsin

Desem ki; bin türlü derde duçar ol
Her dem’de ayrılık zehri içer ol
Kendi gölgeni gör, korkup kaçar ol
Bilirim bu ah’ı alır değilsin
Çünki, kin güdecek halde değilsin

Ah! Aşkın bağrımda hala yanmasa
Boğmazdın Kalbimi bir damla yasa
Helal’dir üstünde ne hakkım varsa
Yaratan affına maruz eylesin
Benden isteyecek halde değilsin

Mademki son sahne son perde artık
Kalmasın tek resmin, olsada yırtık
Bu aşktan geriye en büyük artık…
Mümkünse bu söze başın eğilsin
Dostluk meyledecek halde değilsin

Git artık, bu eza bitsin burada
Sonsuz bir mesafe kalsın arada
Çekerim ben ne dert varsa sırada
Her şekli gösterde, tebessüm kalsın
Göz edip gülecek halde değilsin

Veda mı şu esen rüzgârlardan al.
Kulak ver de aşkın esvat’ına dal
Yinede, son sözüm "sağlıcakla kal"
Sırtımı dönüşüm mazini silsin
Yoksa… Sen gidecek halde değilsin

Haydar GENÇ