Fedaya hazır olmayan
Canların iklimlerinde
Yalın ayak yürüyorum…
Hicret eden dostların
Hüzünlü vedalarına dalıp
Sen nerdesin ve ne içinsin
Diye kendime soruyorum

Cevaplarım kendimden kendime
Bir ürperti Sunarken gönlüme
Ölmeden ölmeyi düşünüyorum!
Ümit mendilimle
Korkunun gözyaşını silerken
Vehim rüzgârlarıyla mücadeledeyim…

İhlâs meltemiyle Islanırken bedenim
Rahmetin ferahına Açarak bağrımı
Bilmenin ilmi ahenginde kendimi
Yürüyorum kalabalıklar arasında
Yapayalnız casına.!
Mumlarımı yakarak karanlığa

Ben bir adam arıyorum…
Birlik şahsa münhasır ulûhiyettir
İkinin sırrına ermektir
Mumla aramak

Adam olmanın mevsimi
Geçerken dünyamızdan
Sevdaların özünün hasretliğinde
Medine kokuları hissederken
Seslerin sessizliğinde
Hep o sesi arıyorum…

Canla tekilleşip
Varlığını maddeden arıtıp
Gönüllerde coşan
Ve dolan, çare olup sevgilerle…

Bakışında şifa, sözünde itminan
Sormadan anlayan ve anlatan ;
Hasretle ve sabırla bıkmadan....

BİR ADAM(!) ARIYORUM...
VARİDATI SIR YANİ !...

Yağmur Sancak / Nurul Envar