Delice yaşamalıyım hayatı
Delice sevmeli delice gülmeli
Deliresiye üzülmeli , deliresiye yıkılmalıyım
Her şeyi en uçta her şeyi dorukta yaşamalıyım

Yeri gelince kuşlarla beraber kanat çırpmalıyım umutlarıma
Yeri gelince de boğulmalıyım yalnızlığın derinliğinde
Hayallerim suya düşmeli
Her düşüşümde yeni hayallere açmalıyım yelkeni

Mevsiminde yaşamalıyım sevgiyi
Ayrılığıda kabullenmeliyim
Kabullenmeliyim her sonun getirdiği yeniyi
Her yeninin bir gün biteceğini

Birgün yaprak dökmeli
Birgün güller açmalıyım
Birgünüm dopdolu neşeli geçmeli
Sonra yakmalıyım tüm geçmişimi

Haykırmalıyım içimdeki çığlığı
Ve uzun uzun susmalıyım
Son bir defa doldurup ciğerlerimi
Dalmalıyım hep batıp çıktığım hayallerime
Keşfetmeliyim gönlümün enginlerini

Hep dönebileceğim kadar yol almalıyım
Arkama bakmalıyım sürekli
Ne kadar yol aldığımı görmeliyim
Çünkü dönmeyede gücüm yetmeli

Ağlarken çıldırasıya , gülerken delice
Hüzünlerim hapsetmeli beni
Sevgilerimse sığdırmamalı yeryüzüne
Her şeyi yaşamalıyım en önde

Bazen sevdiğimin camına çarpan yağmur damlası
Bazen gözündeki yaş , gözündeki sevinç ışığı
Bazen nefret ettiği olmalı
Beklide kabusu olmalıyım yalnızlığının…