İdamlık mahkûma bile, son olarak söz verilir.
Sen de bize son nefeste, bir cümlelik söz ver ya Rab!
Güzel iman nimetine, tevhidi hakla erilir;
Söylemeye muktedir kıl, buz gönül’e, köz ver ya Rab!
Söz ver ya Rab, son nefeste, imanıma öz ver ya Rab!
Söylemeye muktedir kıl, buz gönül’e, köz ver ya Rab…


Tevhit olsun en son kelam, hesap onunla görülür,
Cümle menzillerde necat, gözyaşı ile örülür.
Defteri Âmâlımıza bakılır, kitap dürülür;
Bu yükü çekmeye güçlü, sıhhatli bir diz ver ya Rab!
Söz ver ya Rab, son nefeste, imanıma öz ver ya Rab!
Bu yükü çekmeye güçlü, sıhhatli bir diz ver ya Rab…


O şifreli bir anahtar, güzel kapıları açar.
Aydınlatır karanlığı, nurlu kandil, ışık saçar.
Mahrum kalanlarsa bundan, her safhada kalır naçar;
Azrail gelip çatmadan, şahadeti tez ver ya Rab!
Söz ver ya Rab, son nefeste imanıma, köz ver ya Rab!
Azrail gelip çatmadan, şahadeti tez ver ya Rab…


Şu güneş yok ki orada, ışığımız, Nur’u tevhit!
Yorulduğumuz sırada, beşiğimiz duru tevhit!
Berzah, mahşer, hesap, kitap, tamam eder turu tevhit;
Zorlu yollardan geçerken, keskin gören göz ver ya Rab!
Söz ver ya Rab, son nefeste, imanıma köz ver ya Rab!
Zorlu yollardan geçerken, keskin gören göz ver ya Rab…


Bilmediğimiz âlemde, bir arkadaş lazım elbet;
Yorucu bir yolculuk bu, yürünecek ilelebet!
Heybemiz boş bulunmasın, imkân ver ve azık celbet;
Utanıp mahcup olmayan, aydınlık bir yüz ver ya Rab!
Söz ver ya Rab, son nefeste, imanıma köz ver ya Rab!
Utanıp mahcup olmayan, aydınlık bir yüz ver ya Rab…


Garibe, rahmet babından, beraat nur’u ulaştır,
Saadeti dareyn için, elzem süruru ulaştır!
Önümüzde engelleri, ihsanınla kolaylaştır;
Habib’inin hatırına, bahar gibi, güz ver ya Rab!
Söz ver ya Rab, son nefeste, imanıma köz ver ya Rab!
Habib’inin hatırına, bahar gibi güz ver ya Rab…



Garibî-Salih Yıldız……12.10.2009






.