3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1558
Okunma
satırlarda alev alev sevda güncesi
akıyordu bir yıldız kayması hızıyla
takılıyordu zamanın kıvrımlarına
içimize büktüğümüz aşkın dünleri
hangi yıldızı soysak yaşamda
melankoli çıkıyordu eteğinin altından
ay’a küs ışıltısız gözlerimizden
kaçıyordu yaşlarımız durmadan
doyumsuz ve biteviye
arsız dudaklarıyla denizimizden
koyu karanlık emiyordu zamanlı zamansız
sünger sanıyordu kendini gece
medcezirdi elleri aşkımızın
uzanma ve çekilme aralığı kararsızlığında
kararlı duruyordu içimizde
yıllarca küllendiremediğimiz yangın
biliyorduk ne çözgüsü değişti ne atkısı
lâl ipliğiyle dokumuştuk yıllar yılı
susamadık geç vakitti vakit geçti
son bahar rengi ama sevda kumaşı
tenimizdeki ekime de çok yakıştı
5.0
100% (1)
Cevap Yaz