1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
610
Okunma
buralardayım hala
kimsesizin şarabında kan rengi
ayın arkasındaki siyaha bulanmış bulut
kasvetini dağıtmaya çalışan ucsuz bucaksız deniz
ekmek kırıntısıyla kavgası olan kuş annesi
yine deki sen
kapındaki zil
ve oradamısın’ın ucundaki evet
tırnaklarla iz bırakmaya çalışan eller
nefesinde ortağın
kaşkolün boynundaki terin
karanlıkta aydınlığa bakan silüyetin
sabaha uyanan otel penceresindeki kar tanesi
kasıkta bekleyen embirio
sabrına yenik ben