hüzünde bıraktığım mazinin
ve mutluyum dediğim dünün ardından,
yüzümde oluşan tebessümle
......yarının mor menekşelerini
......kırmızı güllerle değiştirmiştim...
gerçi elime dikenleri de batmıştı,
zararı yok biraz da kanatmıştı ama
yine de
......’gülü seven dikenine katlanır’ demedim,
Çünkü ben,
......dikenler arasında bir gülü sevdim...

Sevdam güleydi, batacaktı elbet dikeni,
her dokunuşum kanatacak
......canımı yakacaktı,
ama razıydım
.........çünkü gülün sevdasıydı bu,
bambaşkaydı,
.........bülbülün sevdasını anladığım
.........ve dahi kıskandığım sevdaydı bu,
ve sordum kendime,
......yabana mı atacaktım?
yoksa zoru görüp
......kolaya mı sapacaktım?
düşüncem hayalime,
......hayalim mantığıma,
............mantığım bedenime ve dilime dur dese de,
............ve sürekli aşkımın çileli tarafını gösterse de,
d u y m a d ı m,
......g ö r m e d i m,
............b i l m e d i m,
içimdeki ümitsizlik çağırışlarına,
’bunun sonu uçurum’ bağırışlarına,
......hiç mi hiç kulak asmadım....

____”Ben sevdim mi? adam gibi severim”,
____Bir dostun dediği gibi “ölümüne severim”,
____Kah ağlarım kah gülerim ama,
____”Ben sevdim mi? yüreğimden severim...”

bu sözlerim ser levha oldu başucumda,
......hayalimde suretinin her yankılanışında,
......ve dahi maziye gömdüğüm hüzünler
......tekrar tekrar dirilip hayatıma sarılışında,
bu sözlerim ser levha oldu başucumda,

bu aşk;
......dünümden çıktığım bugünüme,
ve dahi yarınıma güneş gibi parladığında,
dillerim elbette susamazdı,
aşkın heyecanı ile dört nala koşardı, ve
kelimeleri denizlere doldursam vallahi taşardı..

Ve
Buz gibi pınarlardan söküldüm aktım,
çağlayanlardan taşıp kendimi bıraktım,
’Canım’, ’Hayatım’,’Birtanem’ derdim,
’Yüreğim’,’Küçüğüm’,’Çiçeğim’ derdim,
zannımca hoş kelimelerdi dudaklarımdan dökülen,
sanki asırlardır dilimin söylemeyi unuttuğu
tozlu gönül raflarımda yeniden parlayan sözlerdi,
dedim ya hoş sözlerdi, hoştum
ve içim geldiği gibi koştum O’na,

ve Ey Sevdamın Gülü,
sana hep derdim de anlamazdın,
ama bak aslında ben ne derdim:
’Canım’ dediğimde,
......canım titrerdi, ürperirdim...
’Hayatım’ dediğimde,
......bilirdim ki sensiz kalırsam ölürdüm...
’Birtanem’ dediğimde,
......paylaşmadığım tek sensin
......ve seni kendime, kendimi sana
......tek paylaşılan şey bilirdim...
’Yüreğim’ dediğimde
......kalbim her atışında,
......seni pompalardı kan yerine
............vücudumun her yerine,
’Küçüğüm’ dediğimde
......küçük küçük milyonlarca mutluluk çiçeği açardı,
ve ’Çiçeğim’ dediğimde
......o çiçeklerin hepsi yalnızca sen kokardı, sadece sen.....
ve her sözün ardından
......içim titrer, gözlerim de dolardı,

çünkü; hüzünde bıraktığım mazinin
ve mutluyum dediğim dünün ardından,
yarının mor menekşelerini
kırmızı güllerle değiştirmiştim,

dün ve yarın arasındaki bugünüme,
mazim damladı ve tarih tekerrür etti,
elime yeniden mor menekşeler verildi,
......’sen gülü sevemezsin’ denildi,
ve söylediğim...’ h o ş ’...sözlere de
......maalesef...’ n a h o ş ’...denildi.

kimse bilemez neler hissettiğimi,
herkes hakkını helal etsin dostlar...! ...
sanki şehir üzerime yıkılıyor,
......binlerce beton yığını
............bedenime yığılıyor,
bu depremden sağ çıkmak,
dahası dimdik ayakta çıkmak,
bana ihtimalde “zor” görünüyor...

elimde kalan ise;
’gül sevdam’ ve ’hoş sözlerim’,
bunlar bana senden iade...
eğer şu depremin altından sağ çıkarsam,
onları da yarın Rhein nehrine salacağım,
ardından içim buruk seyre dalacağım,
nasıl olsa denize ulaşacaklar,
ve sayısız su damlasına sevdamı anlatacaklar,
oysa...s ö y l e m i ş t i m...sana
“kelimelerimi denizlere doldursam taşardı”,
yarından sonra gör bak nasıl da taşıracaklar.

içimdeki ’gül sevdam’ ise,
ölümüme kadar benimle yaşar,
az önce...s ö y l e m i ş t i m;
ben seversem ölümüne severim,
sevdam uğruna beyaz kefeni;
..........gömlek niyetine giyerim.

son sözümü...d i y o r u m...ve...g i d i y o r u m,
elveda ’güllü istikbal’,
merhaba ’mor menekşeli mazi’....

Metin ESER