9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1983
Okunma
Kaybetmek korkusu hep yüreğimdeydi
Kimsenin umurunda olmadım ya giderse diye
Hep giden gider dendi
Bilemediler ki gidişlerim
Onların mutluluğuna gebeydi
Çocuk yüreğim hiç dinlenmedi
Suçlulukta kendimi seçtim.
Kanattım durdum yaralarımı..
Her gidişlerde tüm suçları üzerime hırka yaptım
Ondan mı acaba yüreğimdeki bu üşümüşlük…
Kim bilebilir
Belki de bu yüzdendir,
Gidişlerin içime hançer saplaması
Yüreğimin yangınları yaşaması….
Şimdi çocuk kalbimle kalakaldım pencere dibinde
Göz yaşlarımla eşlik ediyorum gidenlere
Ve artık ben;
Hayat denilen şu alemde,
Her gün bir çizik atıyorum yüreğimin derinlerine…
ZEYNEP SÖNMEZ
Cevap Yaz