24
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1937
Okunma
Yürek coşkusu zamana yenik düşüyorken
Nerde kaldı o eski saf neşeler
Silinip, uçup gitti pırlanta gönüller
Kar misali eridi insanlığa yön veren erenler
Vefalılar(!) hal hatır sormadan toz oldular
Karanlığa gömülüyorken insanlık
Dünyanın güneşine pranga vurdular
Ağlayabilirsin karanfil gün gün soluşuna!...
İnsanlığı öylesine çok sevmiştim ki karşılıksız
Vicdansız savaşlara dur demiştim
Kardeştir kardeşe özünden omuz veren
Kin tohumlarıdır ÖZLERİME kurşun sıktıran
Gardaş Azerbaycan’’mı bana küstürten
Kerkük’lü soydaşı uzaklardan inlettiren
İstanbul’umu derinden ağlattıran
Vahlarım bitirir beni uykulardayken sen!..
Barış isteyenleri gördük tanklarla ezerken çocukları
Hak, hukuk, adalet deyip işgal ettiler
Irak’ta, Bosna’da Afganistan’da ırza geçtiler
Sinsice kanlı planlarını sahneye koydular
Nasıl bir özgürlükse gençleri zehirlediler
Altın terli işçilerim kahrını çeker memleketimin
Kıravatlı zebaniler kediye yükletir sermayeleri
Bense, yanmış dünyanın ortasında can çekişirim!..
Zafer Direniş
...
10 ekim 2009 01.00
5.0
100% (14)