Bu gün salı.
Haftada bir gelir.
Gittimi bu gün sanma bir daha gelir.
Pazartesi gönülsüz
Cuma hep allı pullu ya da bembeyaz tertemiz.
Diğerleri sıradan bence.

Bir salı günü.
Seni ilk defa görmüştüm.
Öpesim gelir, salıyı hep gözünden.
Tutup tutup öpesim gelir.

Duruşunu,Bakışını,gülüşünü,
Seni sarıp sarmaladım o salı gününü.
Açıp açıp göresim.
Tutup tutup öpesim gelir.

Pazartesi hafta başı.
Aşılmaz sıradağlar gibi.
Ne geçit var,ne yol.
Yaslanır durur döşüme
Salının önünden çekilesi.

Salı gelir,
Pazartesi yılından sonra.
Güneş gibi sıcak,
Ay gibi ışıtacak.
Anıları bir daha yaşatacak.

Çiçekler demet demet.
Sevgiler kucak kucak
Yalnız seni bekleyecek
Akşama kadar.

Salı biterken.
Acılar yakmaya başlar.
Kamçılar yüreğimi ızdırap.
Sevdam binlerce sensizliğin
Suskunluğuna büzülür.

Dünyam saklanır kabuğuna,
Artık dönmüyor sanırım.
Cuma’ya kadar
Ben de;
Var mıyım, yok muyum bilemem.

Cuma günü gelende.
Yıkanır, temizlenir umutlarım yeniden.
Seni Veren’e giderim.
Muhteşem Salı’da seni Veren’e
Cuma günü Alan’a giderim.
Bak tertemiz bedenim ve elbiselerim.
Açarım avuçlarımı,
Sevgilerimi,duygularımı ve gönlümü.
Yüklerim avuçlarıma.
Sonuna bir Fatiha eklerim,
Sana gönderirim.

Sen nasılsın sevdiceğim ?
Ağrın,sancın var mı ?
Üşütür mü seni oralar ?
Yakar mı ?

Burada battı diğer günler.
Ora da var mı ?

Ben Salı’dan Cuma’ya
İşte böyleyim.
Benden başka isteğin var mı ?

Orhan Semiz