Ayva gediğinde yaylada mısın?
Şimdi bir gözede çağlıyor musun,?
Canan ile misin? Lay la da mısın?
Şimdi bir gözede çağlıyor musun?

Toplandı mı orda? Dost yaren ahbap.
Ayrı olmak için var mı bir sebep?
Hazır mı acaba ırakı kebap,
Şimdi boğazları yağlıyor musun?

İpliğin yanında hazır durur mu?
Rica etsen biraz daha vurur mu?
Silip süpürerek sofra kurur mu?
İşi fatihayla bağlıyor şimdi.

İşini bilenler elbet biliyor,
Bir dua ediyor rahmet diliyor,
Karnı doyuyorsa yüzü gülüyor,
Bir de derin derin soluyor şimdi.

Çık otur bir yere dur yele karşı,
Nezaketin vardır her kula karşı,
Saygısız davrandın şu pula karşı,
Oda intikamın alıyor şimdi.

Kul görmezse atasından görgüyü,
Bir kaldırıp bir seremez sergiyi,
Kolay atlatamaz sanmam sorguyu,
Bal tutan parmağın yalıyor şimdi.

“Cennetin kapısın cömertler açar”
Eliyle verenden görmedim düçar,
Herkes bir gün ölüm iksirin içer,
Unutma hesabın doluyor şimdi.

Bak sözlerim geldi nerden nereye,
Yayılsın cömertlik arzı küreye,
Bu sözler hediye her bir bireye,
Gönlüm huzur ile doluyor şimdi

Oğuzsoylum çok uzakta bak senden,
Mevla’m ayırmasın imandan dinden,
Uzak olmalıyız gıybetten kinden,
Kör şeytan kahrından ölüyor şimdi.

26.07.2009