28
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
4385
Okunma

Baba diye konuşurum,iki taş kara toprakla
Ne kadar çok kızıyorum, üstünde çıkan otlara.
--Özlüyorum babam seni hasret çökmüş yüreğime
--Hasretin çok ağır gelir çocuk yaşımda kalbime.
Hayalini görüyorum,gezdiğimiz o yerlerde
Gözlerimi yumuyorum saçlarımı okşa diye.
--Halimi arz ediyorum,duymuyormusun sesimi
--Sol yanım ağrıyor babam! özlemin büktü belimi.
Hep uyumak istiyorum rüyama gelesin diye
Seni benden allıp gitti, çok kızıyorum!ecele .
--Ellerimi uzatırım,boşlukta kalır ellerim
--Sen yoksun dünyada babam, kime baba diyeceğim.
Acılara gark oldum ben hasretin çığ gibi büyür
Hasretin çökmüş içime alev alev yanan közdür.
--Dinmeyecekmi bu acı? kaderime karmı yağdı?
--Yıldızlara bakıyorum bak bir yıldız daha kaydı.
Artık baba demiyorum lal olmuş susmuş dillerim
Halim harap oldu şimdi, bir bak sensiz ne haldeyim.
--Herkes saçımı okşayıp teselliler veriyorlar
--Evimiz insan doluyor, taziyeye geliyorlar.
Feveranlar ediyorum zamansız gelen ölüme
Çıkıpta gel bitsin hasret bir son ver şu sensizliğe.
--Boşunadır ağlayışlar gidenler gelmez diyorlar
--Yetim yavru diye bana, acıyarak bakıyorlar...
<<Emine erdem>>
Şiirime güzel yorumu ile hayat veren arkadaşım Züleyha Özbay Bilgiç
Hanımefendiye ,teşekkürü bir borç bilirim.
5.0
100% (19)