HAYATA EL SALLA


artık geri dönüş yok..!
…
ruhumu kışkırtan bir morluk
solup giden gök
kızıl hilâl
boz kır
rahvan yürüyen at
geceye ağlayan çocuk
rüzgârın çiçekleri okşayışı
ve ayrılma vakti
akıl hicret etti bu yerlerden

geceyi Ay’a sürerek
hadi,fırtınalar kopar içimde
sesinin ırmağıyla çağlat bu dizeleri
hasretin duvarlarını yık asfalt boyu
kaybolan bir kentin boynunu bük
eskicisi ağlasın yalnızlığıma
artık korkmana gerek yok karanlığın koynunda kalırsan
yüreğini al eline;
o ışığın ,renklerin olacaktır,yol gösteren…
aklına vurulan zincirleri kırman gerek
her gün yeni bir gündüz olmalı senin için
aşka ipeksi ,mavi ruhunla
hafif bir rüzgâr gibi süzül
arsız zamana
içinden mevsimler ,
sonbaharlar,
kışlar
ve baharlar
geçsin
ama kopma,
hayata el salla
en sevimli hâlinle