Ol hakkın evini taşla örmedim
Baktığım göz ile gerçek görmedim
Rızasız yaraya merhem sürmedim
Derdime bir derman bulmaya geldim.

Tohumdum rahime düştüm kaç defa
Bir azgın nefisle hep cektim cefa
Çiğ olan bir canla vardım sarrafa
Altını kum ile almaya geldim

Terazim bozuldu rızkım kesildi
Servetim gönüldü,düşmanım dildi
Akan göz yaşımı vicdanım sildi
Kendimi kendimden sormaya geldim.

Su ile birlikte engine aktım
Benlik edip düştüm,öz ile kalktım
Açtım da gözümü evrene baktım
Sırrı hakikate dalmaya geldim..

Baktımki güneş bir mil şaşmıyor ki
Doluyor denizler hiç taşmıyor ki
Şeytan bile haddini aşmıyor ki
Varlığı yoklukta bilmeye geldim

İnsan değil dünya insan esiri
En büyük servet bil yırtık hasırı
İstemem verseler Şam,ı Mısırı
İrfan mektebinde dolmaya geldim

Her yanlış doğrudur,her doğru yanlış
Zerreyi deryada görmeye çalış
Nefsini öldürmek ebedi kalış
Bu sonsuz alemde kalmaya geldim

MEYMANİ biçare herşey meydanda
Eksik tamamlanır ulu divanda
Sizlere sözüm yok,kusur bu canda
Bir insanı kamil olmaya geldim..

AŞIK MEYMANİ
(Yavuz YAĞDIRAN)