2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1547
Okunma
Yalnızlığım taşıyor yüreğimden,
Kanıma karışıyor.
Ellerime doğru ilerliyor sinsice;
Bitene kadar gezdirmek istiyor kalemi ellerim
Olanları korkuyla izleyen kağıt üzerinde.
Ardından ayaklarıma kadar iniyor yalnızlık;
Koşmak istiyorum
Gölgem yorulup yarı yolda kalana dek.
Olmuyor...
Sonunda beynimde yalnızlık;
Bir hüzün duvarına çarpıyor,
Bir şiire takılıyor,
Ama bir türlü çıkamıyor dışarı.
Gözlerime kadar ilerleyip
İnsanları izliyor iki küçük pencereden
Ve geri kaçıyor korkup,
Göz yaşlarıma karışıp
Akmıyor...
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz