GÜLÜMSERSEN DURULURUM

Dilinin bal sözleriyle, gizli gizli yoğurursun
Letafetin izleriyle, nur menzili doğurursun
Aşkın kızgın közleriyle, yüreğimi kavurursun.

Hüzününde kahrolurum, ateşinde kül olurum
Gülümsersen durulurum, zümrütünde dal olurum.

Gönlümdeki can yeleğim, yapayalnız yas’lanırım
Sen ağlama göz bebeğim, yüreğimden ıslanırım
Kanatlan gel öz meleğim, yokluğunda paslanırım

Kimsesizim, kaybolurum; selamınla gül olurum
Gülümsersen durulurum, zümrütünde dal olurum.

Katmer katmer yükselirsin, hazla saran ağrımdasın
Mana ilde yücelirsin; nidamdasın, çağrımdasın
Aklıma ilk sen gelirsin, senle dolu bağrımdasın.

Endamına vurulurum, konuşmazsan lal olurum
Gülümsersen durulurum, zümrütünde dal olurum.

Serapların ıssızında; çile, keder deriyorum
Ömrün sensiz ayazında, damla damla eriyorum
Esintinin ikazında; tenine gün seriyorum.

Fırtınada yorulurum, sellerine sal olurum
Gülümsersen durulurum, zümrütünde dal olurum.

Düşle gelip, gündüz giden; berrak, arı, saf gölümsün
Elin ipek, sinen gülten; pembe, mavi, al tülümsün
Uzakları yakın eden, neşeli, şen bülbülümsün.

Omuzuna kurulurum, saçlarında tel olurum
Gülümsersen durulurum, zümrütüne dal olurum.

KADİR DURAK
(LEBİDERYA)

ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR
KAYNAK GÖSTERİLMEDEN İKTİBAS EDİLEMEZ.