1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1295
Okunma
Sen bir gülsen:
Güneş batar utancından,
Çıkamaz ay ortalığa gece,
Yıldızların binlercesi fark edilmediklerini sanırlar
Gıptayla bakarlarken çok uzaklardan.
Zaman durup seni izler,
Binlerce sene hiç gülünmemişçesine.
Sen bir gülsen:
Deniz sakinleşir aniden,
Seni daha iyi görmek isteyen balıklar
İsyan ederler sudan çıkamamaya.
Su, susaman için dua ederken,
Hava, havasına atar:
“Her an nefes olur gezerim onun dudaklarında”
Ve yokluğunla yanarken içim,
Bir gül sen olur,
Sihriyle gülümsemenin.
Dalları sanki ellerin,
Yaprakları tenin.
Kör bakışları altında
Varlığına inanmayan gözlerin
Ona bakıp bakıp
Gülümserim,
Sen
Bir gül...Sen...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz