Şu dağları delipte gelebilsem yanına
Özlemle kucaklasam görmezdim dünyaları
Hasretle kollarımı sarabilsem boynuna
Doyamam gözlerine sonsuza dek bakarım

Senden uzakta günüm bil ki bomboş hazandır
Bana kalan tesellin o güzel anılardır
Olmayınca soluğun gökyüzü kapkaradır
Ağlarım yokluğuna kurudu gözyaşlarım

Her gece düşlerimde dizimin dibindesin
Gözlerin gözlerimde sanki uçar gibisin
Ellerim avucunda bırakıpta gitmezsin
Uyanınca anlarım yokluğuna yanarım

Geçti yaz,geçti bahar sadece hazan gördüm
Bir gül idim sarardım,ne sevindim,ne güldüm
Kurumadı gözyaşım hayalini düşündüm
Her ayrılık vaktinde ardından el sallarım

Bir dem ayrılmaz iken birdenbire ayrıldık
Hani kumrular gibi ayrı soluk almazdık
Yıkılsada bu dünya başka şeye bakmazdık
Son kez seni görmeye günleri hep sayarım

Ömrüm geçti hasretle atarım hep içime
Dertlerim elvan olmuş yanarım kaderime
Bir gün solsa bedenim gelirseniz kabrime
Duanızı beklerim varsa biraz hatırım

SABİHA SERİN