1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
887
Okunma
Ahd etmiştim bir zamanlar, güneşin batışında
Tam yıldızlar çıkarken, gece gökyüzüne
Seni; bir daha görmemeye
Anlamların yitip gittiği yerdi senin bakışların
Var olmakla yok olmanın bir olduğu yerdi varlığın
Nedensiz günlerin, nedensiz akşamlarını yaşatırken bana şahsiyetin
Ve kanının her damlası vicdansızlığını sularken
Gururla bakıyordu kalbin kalbime
Sen ve ben asla bir cümlede yer almamışken
Ahdları sığdırmayı başarmıştın hayat hikâyene
Sana göre değildi aşk kelimeleri
O yüzden hiç konuşmadın
Zamanla suskunluğunun içinde çoğaldı pişmanlıkların
Kaçmaya başladığında pişmanlıklarından
Seninle gelen ahdların oldu
Beni yokluğunla ödüllendiren; sen
Farkında değilsin yokluğumun
Çaresiz öğreneceksin, elindeki ahdlarla
Cevap Yaz