Dibine vurmuştuk, şişenin içindeki efkarın,
İkimizde birbirimize bir beden büyük gibiydik...
Sen küfrettikçe ben içtim,
İçmekten bıktım ama sen küfretmekten vazgeçemedin...

Sürekli gözlerin zehirledi ruhumu,
Öyle hırçındı ki o gözlerinin ardındaki masum kız,
Ya benimle aynı ortamda olunca,
Böyle küfürbaz oluyordu bu güzelim dudakların,
Ve böyle zehirli bakıyordu gözlerin,
Ya da ben sana baktıkça,
Zehirleniyordum güzelliğinden...

İçimdeki zehri boşaltmaya çalışıyordum,
Ölüme içiyordum,
Şerefine içiyordum,
Bu geceki intiharımın şerefine,
Bilhassa,
Gözlerinin, bakışlarının güzelliğine,
Teninin büyüsüne içiyorum...
Ben senin için doğmuştum, ama senin haberin yoktu,
Ben senin yüzünden böyle pis bir meyci olmuştum,
Yine hiç bilemedin bu hale geldiğimi,
Şimdi de bu gece boş, soğuk evimde intihar edeceğim,
Bir kurşun yarası gibi ruhumu çekip iade edeceğim asıl sahibine,
Ve eminimki senin bundan da haberin olmayacak...
Olsun be birtanem, ben mezarda bile senin şerefine içerim...
Yeter ki sen hep böyle güzel kal içimde...


Atakan Akan