Gurur senin başkentin…
Duygusal labirentler zengini
Kalbin gözlerinden mi aldı rengini?..


Tanrı olsam çarpardım ya seni,
Ama kuluyum …çarpıldım sana…


Benden daha ümitliydi
Notre Damın kamburu
Kader kafamda kırdı
Çalamadığım tamburu…


Gurur senin başkentin…
Anlayış ölünce,merhamet taşınmış
Çıkmaz sokakların arttıkça
İnsanlığın aşınmış…


Gurur senin başkentin…
Yıllardır kapalı güven limanın
Gemiler indiremiyor sevgi yükünü
Zindanların camilerinden çok
Zulmünün arşı alaya ulaştı ünü…



Gurur senin başkentin…
Aşksız kaldıkça adımların
Her köşende dehşetengiz sefalet
Ölümsüz değilsin,böyle giderse
Izdırabını dindirmeyecek,hiçbir kefaret…



Gurur senin başkentin…
Bu yüzden işgal altında yüreğin
Aslını göremediğin maskeler tarafından…


Bir gün;bu işgale,dur demeye karar verir de
Bir“Kurtuluş Savaşı” açarsan bana duyur…
Yanında,kanında,canında
Olmalıyım bir şekilde…


Atatürk’ün olamam biliyorum
Ama söylesene hak etmedim mi?
Mehmet Akif’in olmayı…

Söyleyemezsin değil mi?
Nede olsa
Gurur senin başkentin…

Dr Uğur KALFA