1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
947
Okunma
Ağlamak yoktu güya, giderken ardın sıra;
Hançer olup kalbime, batsa da her hatıra.
Namerdim demiştim ya, peşin sıra ağlarsam,
Unuturum sanmıştım, yüreğimi dağlarsam.
Olmadı bak sözümü tutamadım namerdim;
İşte bak ağlıyorum, ben yine hayal kurdum.
Mahşere bırakmıştım, seninle muradımı;
Silmeni istemiştim, hafızandan adımı.
Oysaki gönül yaram, derinmiş bilemedim,
Adını yüreğimden, bir türlü silemedim.
Ne bilirdim bu yara, kapanmaz ömür boyu;
Dünyamı zindan eder, düştüğüm bu kör kuyu.
Hala yasta şu gönlüm, bir an avutamadım,
Bağrımda kara sevdan, seni unutamadım!
Cevap Yaz