Teslim olmuş yatar cihan dibinde
Dik durursun bu ne, gurur be selvi
Bülbüllerin lebi, daim lebinde
İhtişamın bir gün, kurur be selvi.


İbret almaz mısın olan bitenden
Padişahken zelil olup yitenden
Köklerine saran akça kefenden
Seni arar ölüm, bulur be selvi.


Hâlbuki hazana yurttur otağın
İnadına daim yeşil yaprağın
Kavi dişli bir aç kurttur toprağın
Sana da musallat, olur be selvi.


Bu ne yüce sabır sebat sendeki
Yakındaki belki gelir Çin’de ki
Ayağın altında cansız indeki
Hazanı sana da, solur be selvi.


Ne fırtına ne de bora yıldırır
Azrail’in kim bilir ne çıldırır
O da bir gün sana kazan kaldırır
Ensenin köküne, vurur be selvi.


Hem ağlayan hem de gülen görürsün
Ve yinede dimdik durur yürürsün
Geç de olsa ölür sen de çürürsün
Ecel gelir elbet, durur be selvi…



Garibi-Salih Yıldız…….23.09.2009