G-Ü-L-Ü-M




yokluğun bağrımda taş
sinem çatladı beklerken gülüm
gözlerim ağladı süzüldü yaş
akmaz ılık nehirlere gülüm..


derdimi kime anlatayım
senin yerine ben yanayım
güneş misali gönlümde doğdun
akşamın ufukları kör gülüm..


sesim çıkmaz boynum bükük
biz aşktık susuz çöle düştük
rüzgar yanı hep bana dönük
yar olmayan şehirlere savruldum gülüm..


eller kıymet bilmiyor sevgiyi
yüreklerde bitirmişler merhameti
gözler unutunca sensiz gülmeyi
ağlamak bana kaldı gülüm..


her yıldız kayar gökyüzünde
benim yıldız kaymadı bak seninle
sen bırakıp gittin nerelere
vuslat bile diyar oldu gülüm..


ben seni kalbimin köşesine yazdım
ordan çıkarmadım seni andım
sen terkedip kaçarken
işte o zaman kalbim kanadı gülüm..


açtığın oku bin mızrak açamazdı
kaderimiz böyle yolları ayırdı
bilmezsin ki canımdan can aldı
ruhsuz bedende can oldun gülüm..


bak eski günler yalan oldu
ayrılık bizi derinden vurdu
şimdi söyle gözlerin unuttu mu?
gözlerime mil çekerken gülüm..


bir cigara yakar seni düşünürüm
senden önce gelmesin ölümüm
esmer istanbul’da aşkına sürgün
dönmeni beklerim gülüm................................................ESMER_EFSANE