Kudretin ateşiyle, yandım yandım kül oldum.
Ben rabbimin yolunda, derviş oldum kul oldum.
Köprüsüz ırmaklara, köprü oldum sal oldum.
Yaratanım rahmansın, fakir şair kuluna.

Estim deli yellerle, bilmediğim yerlere.
Uçsuz bucaksız kumlar, sahradaki çöllere.
Girdabında dönerken, daldım dipsiz göllere.
Yaratanım dermansın, fakir şair kuluna.

Bu dünyaya sığamam, ararım semalarda.
Geceler inci inci, ne var o yıldızlarda.
Görünmeyen neler var, perdeler aralarda.
Yaratanım yakınsın, fakir şair kuluna.

Muhammed’de arardı, seni hira dağında.
Gece gündüz zikretti, o küçücük mağarada.
Peygamberlik müjdesi, geldi ona orada.
Yaratanım ışıksın, fakir şair kuluna.

İnanmayan kafirler, hep zorluk çıkarttılar.
İnanan insanlara, çok eziyet yaptılar.
İnsan insana esir, insanları sattılar.
Yaratanım fermansın, fakir şair kuluna.

Türkmendağlı kavruldun, derviş yunusun gibi.
Özlersin yaratanı, ermiş yunusun gibi.
Yoksulu fukarayı, sevmiş yunusun gibi.
Yaratanım canımsın, şair Hilmi kuluna.

HİLMİ CAN.
9.ARALIK.2008.
(2152)