...-Sonbahar henüz geldi..
Yüreğim yapayalnızlıktan,
Kimsesizlikten.
Suskun sakin...
Gülmüyor, sevinmiyor,
Zaten hiçte sevilmedi.
Hem konuşmuyor...
Ne olacağını bilmeden bekliyor.
Aslında biliyorda yinede susuyor.
Susuyor onca söze,
Duyduklarına rağmen,
Onca hakarete rağmen susuyor..
Söyleyecek birşeyleri olmadığından değil.
Konuşsa onu dinleyecek,anlayabilecek,
Kimsesi olmadığından susuyor bu yürek,
Konuşmuyor bu dudaklar...
Kendine saklıyor acısını, gözyaşını,
Aşkını, sevdasını...
Odasına kapanıyor.
Umutlarını, hayallerini,
Kendini bir sandığa kaldırmış,
Kilitlemiş sıkı sıkı.
Açıyor her gün,,
Bir an hayal ediyor,
Mutlu olacağını, bir seveninin olacağını..
Pencereden bir esinti ile irkiliyor,
Bakıyor bir hayal sadece.
Tekrar kapatıyor sandığını ruhu içinde.
Hergün ki gibi kitliyor, kaldırıyor...
Boş bir bedenle,
Giriyor yatağına,
Yorganı kafasına çekip saatlerce ağlıyor.
Çaresi yok artık,
Bir bileni yok,
Seveni hiç yok.