Bu kalem Rabbimden, ruhsat istiyor.
Yunus gibi arı, özden yazmağa.
Yaratan Rabbim den, vuslat istiyor.
Şiirlerle cana, candan varmağa.

Özümle sözümle, doğruyu yazdım.
Yunus diyarında, gerçeği buldum.
Sabırla şiirle, hedefe vardım.
Yunusun yolunda, doğruyu buldum.

Gönülden inandım, kalpten nurlandım.
Şiir aynasında, kendimi gördüm.
İlham verdi Rabbim, ben öyle yazdım.
Sabırla duayla, ben şair oldum.

Yaldızlı sözlere, hiç aldanmayın.
İlahi kudretten, akmazsa nehir.
Her şiir yazanı, şair sanmayın.
Her yerde ozan var, her yerde şair.

Ne demek isterim, anlar dostlarım.
Katletmeyin şiiri, Hakk için yazın.
Saçma sapan sözden, bende bizarım.
Çalsan da kim dinler, düzensiz sazın.

Arıdan ve özden, hiç taviz verme.
Arif ol şiirde, şair desinler.
Kirden arınmadan, dergaha girme.
Yunus diyarından, derviş desinler.

Sultan Hisar bizim, eski adımız.
İyi şairler var, onlar dostumuz.
Yunus diyarında, şimdi sanımız.
Şiir yazmak için, Hakkla olunuz.

Yürüyün şevk ile, bu ayan yolda.
Bu Allah vergisi, bulur sizi de.
Maddeyle mana da, bulunur kulda.
Yaratan güldürür, belki sizi de.

Türkmendağlı yeter, sıkma okunsun.
Vatan, millet, şehit, toprak, bayraksın.
Sözlerin gergefe, simle dokunsun.
Yüce milletimin, bahtı açılsın.

HİLMİ CAN.
2.AĞUSTOS.2009.
(2384)