yırtılır bir kağıt misâli
......hayatın mazî ve istikbali,
bu ikinci bahar, bu kaçıncı kış,
hatıralardan çıt yok, rüyalar soluk,
sanki sessiz bir köşede depremi bekler
......ve hüznün gölgesinde boyun büker
............her seferinde solan nadide çiçekler.

umudunu dizersin hayal perdelerine,
içinde neler yoktur ki,
......hepsi sen ve hepsi senden,
kostümler boy boy,
......vücutlar beden beden,
............tenler renk renk,
senaryo senin,
......başrol senin,
............sahne senin,
ve figüranlar elinin oyuncağı,
kalem elindedir, yazarsın
......ve birinin canına can katarsın,
ya da,
yazdığını buruşturup çöpe atarsın.

son buruşturduğun olarak
......sesleniyorum çöp sepetinden,
benim gibi bu kaderi paylaşan
......ne kadar çok karalanmış hayat var burada.

kimine iki kelime yazmışsın,
......’Merhaba’ ve ’Elveda’ dan ibaret,
............o hayat ki ilk ve son kez seni tadar,
cömert olduğun birinin ise;
......birkaç tatlı söz düşmüş nasibine
............topu topu kısa bir paragraf kadar.
kimini bezdirmişsin nazınla, kaprisinle
......çıktığı aşk seferinden,
kimisini geçirmişsin
......önce felek
............sonra ihanet çemberinden.
ardından bir kağıt daha gördüm,
......kâh yazmış, kâh silmişsin,
............anladım ki, birkaç kararında
......kararsızlıkla buz kesilmişsin.
ve başını iki elleri arasına almıştı diğeri,
......adını duyunca kaçtı benden,
............sadece ismini duyarak ürkmüştü senden.
neden sonra tamamı dolu bir kağıda takıldı gözüm,
......en son cümlesi hayal kırıklığı ile biten,
ve bir köşede ağlıyordu son gördüğüm,
......neticesi yoktu hâlinin tam bir kördüğüm
............titriyordu sesi ve dudağındaydı adın,
..................hıçkırıklı boğazından çıktı şu söz,
........................’A h h...b e...k a d ı n’...

gözyaşları,
......sensiz geceler,
............bitmeyen hayaller,
mazide kurulup, istikbale taşınan
ve sensiz olmayacakmış gibi sanılan
......perdeleri er yada geç kapanan
............o rengarenk sahneler.

bırakıp herşeyi öylece
......kendime dönüp mazimi sorgularken,
hüznümden süzülen o an
......küçük bir mutluluktu...y a ş a d ı ğ ı m
............o tebessüm denilen şey
..................dudaklarıma kısa süreli bir taht kurarken.

Ahh mazimin en büyük aşkı,
Ahh gözlerine meftun olduğum,
çöp sepetindeyim ama
......emsâllerimden şanslıyım galiba,
Çünkü, benim için bir kitap yazmıştın.

............’Bırak, elleme böyle kalsın,’
............’Bu da benim tesellim olsun’

07.10.04 / Frankfurt

Metin Eser