Gideceksen bu evden,kapısına kilit vur
Beni öylece bırak hayal kırıklığımla
Karanlık gözlerine hapset,mezar gibi dur
Kaybolayım yalın ve yalnız burukluğumla…

Bir putperest olsaydım heykeline tapardım
Sensizliği cehennem seni cennet yapardım
Ben bu sevda uğruna kaç kıyamet kopardım
Kaç deve kafa tuttum bilsen,arıklığımla…

Kim duyar ki sesimi,gözyaşım dil olmuşsa
Yıllarca bin gayretle yeşertilen solmuşsa
Kor gibi anılara sevgin,saygın kalmışsa
Alevlen,hadi tekrar tutuş körüklüğümle…

Ayrılık şarkıları çaldırma kaderime
Seni bilmez kalpleri koyup benim yerime
Sılamsın,helal rızkım,ram ol alın terime
Sahipsiz koyma gurbet elde Yörüklüğümle…

Al ömrüm özrüm olsun,kendi keyfince harca
Mağrurlanma mağdursam,dayanamam bu borca
Çok isterim,aşkını haykıramam özgürce
Boğazım düğümlenir hüzne dorukluğumla…

Ne olursun kapılma nefsin gurur seline
Ulviyetle uyalım Mevlana’nın “Gel”ine
Dar ağacı kurulmuş saçının her teline
Sallandırsan tadın mı artar çürüklüğümle?..

Aldanışsa bu hayat,ölümden uzun değil
Yaralı aslanınım,meleyen kuzun değil
Merhemim ol,kainat gözümde tozun değil
Maziye gömme beni,gönül vurukluğumla…

UĞUR KALFA