Köprülere baktım sağlam ayağı
Meydan okur akan coşkun sellere
İstemiyor yıllar geçmiş dayağı
Göğüs germiş hoyrat esen yellere

Güveniyor dizinde ki taşlara
Fırsat vermez boz bulanık yaşlara
Minnet etmez gökte uçan kuşlara
Şükür olsun böyle usta ellere

Gönüllere yakın eder ırağı
Usta eder her düşünen çırağı
Zarar vermez düşse dolu kırağı
Yollar açar nice dağa bellere

Söyle köprülerden ibret aldın mı
Dertlerini akan suya saldın mı
Aradığın dostu varıp buldun mu
Yol ver gönüllere giden yollara

Kollarıyla tutmuş iki yakadan
Benim gibi anlamaz ki cakadan
Gönül bıktı yollarda ki takadan
Kelepçe vurulur yarın kollara

Gelen köprülerden öte aşıyor
Gönül gam yükünü almış taşıyor
Baktım birileri şaşkın yaşıyor
Mevla düşürmesin kurak çöllere

Atılan taşlara sakın aldırma
İsyan edip hakka başın kaldırma
Ellerini kirli suya daldırma
Köprü gibi tutun düşme göllere

Dört mevsim suları akar altından
Gelip geçenlere bakar altından
Gönüllere köprü kursam altından
Acep kavuşur mu gönül güllere

Altından üstünden sallar geçiyor
Kimi öte kimi kabre göçüyor
Özü sağlam olmaz ise uçuyor
Sen benzeme altın varken pullara

Zeki Tombul karlar gibi erirsin
Herkes gibi sende hesap verirsin
Kurduğun köprüden dosta yürürsün
Hizmet eyle gelen sadık kullara

Zeki Tombul