Hayat teknesine binersin,
Ömür denizinde gezersin,
Limandan limana gezinirsin,
Sevdalarınla yaşar gidersin..

Her iskelede uzanan el beklersin,
Ha bu liman ha o liman gezinirsin,
Mutluluk için bir el gelmez neylersin,
Ömür, istemesek de geçer gidersin..

Limanlarda rastlarsın neler, haller,
Bazılarında gülmeler, ağlamalar,
Bazılarında sevinç ve pür neşeler..
Herkes kendi derdinde seni neyler…

Denizi ıssız sonsuz ömre benzemez mi?
Yaşamda, ondaki yüzen bir tekneyi,
Çok değil bir andır ömür dedikleri,
İşte geldik gidiyoruz,dünya denilen seni..

Bir limanda mutluluk ümit edersin,
Göremeyince diğerine geçersin,
Ümitler var olsun hiç eksilmesin,
Bu limanda olmasa öbüründe bilesin..

Yaşam aramakla geçer gider işte,
Özlenen mutluluklar acaba nerede,
Fani denilen şu yaşanan yerde,
Gelecekler umut içinde beklenmekte..

O liman bu liman diye gezersin,
Ömür içinde adım, adım ilerlersin,
Bir bakarsın yolun sonuna gelirsin,
Ne kadar yaşasan da artık kendin ilesin..

Ömür bitip yok olup dünyadan gitmeden,
Umarım aramalar biter ecel gelmeden,
Uzak kalmayalım dostça uzanan elden,
Güzellikleri yaşayalım ömür sonu gelmeden….