Uyandır beni artık, sensizlik rüyasından;
Yetim düşlerin sonu hep karanlık çıkıyor..
Gam değil ki uğrunda, feda olsun bu ten can,
Her firakta gözyaşım senin için akıyor..


Ayrılalı bu yürek, oldu aşkın kurbanı;
Geçmiş güzel günlerde yitirdim tüm zamanı..
Uğruna verirdim ben , isteseydin bu canı,
Yaşarken bu hasret ne? Onu gel de bana sor....


Hüzün var gözlerimde, hayatımı bitiren;
Gülüşü ,sevinçleri gider iken götüren...
Sen gül idin bahçede, bense dalda bir diken,
Rengini sana verdi, yüreğimde yanan kor...


Gözümde hayal olur,kıyamadığım cismin;
Dilimde dua gibi, söyliyemedim ismin.
Teselli değil artık, ne mektubun ne resmin,
Unutulmak acı da, unutamamak çok zor...


Ateş bahçesindeyim, su ver bana baştacım;
Kimse çare bilmiyor, oysa sensin ilacım..
Ne olur her seherde, olsa idin duacım,
Gönül bir tek seninle, vuslatı arzuluyor...




ESRA DEREL

15.09.09-İSTANBUL