_ _BİR ÇOCUĞUN KANDİLDE GÖZYAŞI_ _



burnunda sıcak ekmek kokusu
gelen giden fırına koşuyor
kimileri görmüyordu beni
fakir olmamıza rağmen
ekmek paramız yoktu...


gözlerim birden iki minarenin,
EY RESUL yazısına takıldı
bu gün kandil gecesiydi
duaların semaha gidipte
geri çevrilmeyen mübarek geceydi...


ezanın okunmasına beş dakika vardı
hemen koşa koşa eve gittim
annem gözlerime baktı aniden
ufak damla gözyaşım vardı
onu silmeye çalışıyordu...


birden aklıma babam geldi işte
ben bebekken ağladığımda silermiş yaşları
annem hep anlatırdı içi buruk bir sesiyle
bu gün kandildi ben babama dua edecektim...


yatsı ezanında vardım camii’ye
ellerimi gökyüzüne doğru açtım
herkeste bir sevinç vardı
anlaşılan oyduki günahlar siliniyor
her dualar kabul ediliyordu...


ben bu yıl kandili babamsız geçirmiştim
aklıma her gelişte taa şuramda sızlayan yara
sanki hiç dinmiyor inadına acıtıyordu
buğulu gözlerle etrafa bakıyordum...


ben yine aynıyım ama yaralarım sanki büyüdü
gece hiç uyumadım aslında uyku tutmuyordu
annemin sesiyle dinlediğim KUR’AN
kulağımda hep aynı ses olarak kaldı
okundukça duaları babama gönderiyordum...


başkaları çocuğuna istediğini alır sevindirirdi
ben boynum bükük bir köşede sessizliğimle kalırdım
aklım yetiyordu artık herşeyi daha iyi anlıyordum
ama gözyaşlarım benim kadar sessiz kalmadı
sessizlik yüreğimdeki kadar acıyı paylaşamazdı...

TÜM İSLAM ALEMİNİN KADİR GECESİ KUTLU OLSUN
SİTE ÜYELERİ ARKADAŞLARIN DA KANDİLİNİ KUTLARIM

@ESMER_EFSANE@